Als je langdurig ziek bent geweest, heb je vast wel eens van de termen ‘second opinion’ en ‘deskundigenoordeel’ gehoord. Als je nooit langdurig ziek bent geweest misschien ook wel. Op het eerste gezicht lijken de begrippen op elkaar, maar dit is niet per se het geval. In het arbeidsrecht zijn het twee verschillende instrumenten die mogelijk voorkomen in het re-integratieproces van zieke medewerkers. Wat het verschil is tussen een second opinion en een deskundigenoordeel, leggen we uit in deze blog.
Wat is een second opinion?
Het begrip second opinion ken je vast wel uit de gezondheidszorg. De arts die jou behandelt, doet beroep op de opinie van een andere arts. Misschien ziet hij of zij wel iets anders dan de primaire arts.
Dit is ook het geval in het arbeidsrecht. Twijfel je aan het advies van de bedrijfsarts? Dan kun je een second opinion aanvragen bij een andere bedrijfsarts van een andere arbodienst.
Je vraagt een second opinion aan voor arbeidsgeneeskundige zaken. De juistheid van het eerste advies controleren, dat is het hoofddoel. Let op: een second opinion is niet bedoeld om klachten over het gedrag van de bedrijfsarts te uiten.
Wat is een deskundigenoordeel?
Is een medewerker langdurig ziek? Dan is hijzelf, samen met zijn werkgever, in de eerste twee ziektejaren verantwoordelijk voor de re-integratie. De Wet Verbetering Poortwachter verplicht hen om actief te werken aan het herstel en de bijbehorende re-integratie. Hebben de partijen een geschil over dit re-integratieproces, dan is een deskundigenoordeel bij het UWV aan te vragen.
Zo’n oordeel van een deskundige mag alleen worden gegeven door een verzekeringsarts of arbeidsdeskundige van het UWV.
Hoe vraag je een second opinion aan?
Twijfel je als medewerker aan het advies van bedrijfsarts één, dan moet je werkgever zorgen dat je een second opinion kunt aanvragen. De wet bepaalt dat je werkgever een basiscontract moet sluiten met de arbodienst, om zodoende een second opinion mogelijk te maken. Het aanvragen hiervan is kosteloos voor jou als medewerker.
De bedrijfsarts moet – nadat de twijfels zijn geuit (door) – de medewerker wijzen op de mogelijkheid van zo’n second opinion. Dit mag hij alleen weigeren als jij als medewerker oneigenlijk of herhaaldelijk gebruik van de second opinion dreigt te maken. Een second opinion is niet door een werkgever aan te vragen.
Hoe vraag je een deskundigenoordeel aan?
In tegenstelling tot een second opinion, is een deskundigenoordeel door de medewerker en werkgever aan te vragen. Het gaat hierbij vooral over het re-integratieproces. In dat geval hoeven er – in tegenstelling tot de second opinion – geen twijfels te bestaan. In de praktijk gebeurt het ook regelmatig dat een werkgever een deskundigenoordeel strategisch inzet om zichzelf ervan te garanderen dat hij voldoet aan zijn wettelijke re-integratieverplichtingen.
Een deskundigenoordeel kost geld. De kosten voor de medewerker zijn € 100,-. Het is ook mogelijk een second opinion én een deskundigenoordeel aan te vragen. Wanneer een second opinion niet leidt tot de gewenste resultaat, dan is een deskundigenoordeel aan te vragen.
Hoe verloopt het aanvraagproces van een second opinion?
Heeft een medewerker zijn twijfels geuit over het advies van een bedrijfsarts? Dan moet diezelfde bedrijfsarts een andere bedrijfsarts inschakelen. Een groot misverstand is dat de medewerker zelf een andere bedrijfsarts moet inschakelen. Dat is niet nodig. Doe je dat wel, dan zijn daar kosten aan verbonden.
De bedrijfsarts die de second opinion geeft, mag niet werken bij de arbodienst van de eerste arts. De eerste bedrijfsarts zal met toestemming van de medewerker de relevante informatie moeten delen met de tweede bedrijfsarts.
Heeft de medewerker bij de tweede bedrijfsarts een gegronde reden om te twijfelen aan zijn of haar advies, dan kan hij om een andere arts vragen. Wordt hier geen gehoor aan gegeven, dan kan een klacht ingediend worden. Op die manier kan mogelijk alsnog een andere bedrijfsarts ingeschakeld worden.
Het advies van de tweede bedrijfsarts is een op zichzelf staand advies en is geen reactie op het eerste advies. De tweede bedrijfsarts bespreekt zijn advies dan ook met de medewerker en gaat na of de medewerker het heeft begrepen en of het advies doorgegeven mag worden aan de eerste bedrijfsarts.
In het laatste geval heeft de medewerker een blokkeringsrecht. Zou het advies van de tweede bedrijfsarts grotendeels overeenkomen met het advies van de eerste, dan kan een medewerker met zijn blokkeringsrecht ervoor zorgen dat het advies niet wordt gedeeld met de eerste bedrijfsarts.
Als het advies wordt doorgespeeld aan de eerste bedrijfsarts, dan beoordeelt deze of hij het advies van de tweede bedrijfsarts geheel of gedeeltelijk overneemt. De eerste bedrijfsarts is niet verplicht om het advies van de tweede bedrijfsarts over te nemen.
Hoe verloopt het aanvraagproces van een deskundigenoordeel?
Een deskundigenoordeel vraag je aan bij het UWV. De verzekeringsarts of arbeidsdeskundige van het UWV wordt geacht onpartijdig te zijn en moet het onderzoek naar beste weten verrichten. In bepaalde gevallen kan een deskundigenoordeel verplicht zijn. Denk aan een loonvorderingskwestie. De deskundigenoordeel wordt dan gebruikt om de loonvordering te onderbouwen.
De verzekeringsarts of arbeidsdeskundige kan informatie inwinnen bij de behandelende specialisten onder de voorwaarden dat de persoonlijke levenssfeer niet onevenredig wordt geschaad. Voor de informatieverstrekking moet de medewerker wel toestemming verlenen aan de specialist(en).
Het UWV moet binnen twee weken een deskundigenoordeel afgeven, maar in de praktijk zien we dat UWV deze termijn overschrijdt.
Heb je vragen over second opinions of deskundigenoordelen?
Neem dan contact met ons op. Je kunt ons bereiken via 0345 – 851 963 of via sc@unie.nl
Meer nieuws ontvangen?
Ben je geen lid van De Unie, maar wil je wel graag updates ontvangen over werk, zorg en inkomen. Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.
