Feiten & cijfers
Na een tipje van de sluier (ronde 0) op woensdag 2 november zijn op dinsdag 8 november de onderhandelingen dan echt van start gegaan (ronde I). Anders dan gebruikelijk kwam de presentie van “feiten & cijfers” nu eens van werknemerskant: Hoe staan we er als bedrijf voor volgens de werknemers (hierin zijn zelfs de laatste kwartaalcijfers verwerkt).
Ontvang jij onze nieuwsbrief nog niet? Schrijf je dan snel in.
De resultaten en prestaties van OCI zijn zonder meer goed te noemen. Vandaar dat de verwachtingen ten aanzien van de loonruimte hoog gespannen zijn. De inflatie is hoog. Het zal dan ook duidelijk zijn dat de meeste aandacht (en loonruimte) zal gaan zitten in de structurele verhoging van de loonschalen en betaalde salarissen. Niet anders dan gebruikelijk staan koopkrachtbehoud en koopkrachtverbetering juist nu bovenaan de lijst.
Het grootste deel van de presentatie werd door de directie herkend. Of de winst die OCI in Rotterdam maakt (ammoniak overslag) toegeschreven mag worden aan het Limburgse bedrijf of wordt genomen op corporate niveau was een punt van discussie.
De loonvraag
Vervolgens ontstond er een uitvoerige discussie over de hoogte van de inflatie: Die zou eigenlijk lager zijn dan wat we in de media horen. De inflatie zou flink lager uitpakken door overheidsmaatregelen. Daarna ging het over de gemiddelde cao-loonsverhoging in Nederland (deze is lager dan wat werknemersorganisaties nu vragen bij OCI). De resultaten van OCI zijn nu wel goed maar of dat zo blijft, is de vraag. Hoge of lage inflatie, de “gevoelsinflatie” is bepaald onguur en dat merkt iedereen elke dag.
Geen besef , geen waardering?
De slimme Rotterdam-route (ammoniak uit Algerije) werkt enkel door de enorme flexibiliteit en inzet van de medewerkers (Een AFA af te schakelen, een andere op te schakelen en omgekeerd). Hetzelfde geldt natuurlijk voor de collega’s en hun flexibiliteit en inzet bij OMM en de andere bedrijfsonderdelen. OCI laat niet blijken zich dat te beseffen of te waarderen.
Aan het eind van ronde I lag er een openingsbod van 3,75% (structureel) met een éénmalige bruto uitkering van € 1.000,-. En wat doen we met de rest van de inflatie bij een bedrijf dat het goed doet?
Zorgwekkend
Het mag misschien het hoogste openingsbod sinds jaren zijn maar het blijft ver onder onze verwachtingen. OCI is van mening dat de rekening voor de inflatie niet zonder meer op het bordje van de werkgever mag komen te liggen (en dat is een principieel standpunt).
Koopkrachtbehoud (laat staan koopkrachtverbetering) komen daarmee onder druk te staan. Als alle bedrijven er zo over denken – en dat doen ze helaas – komen daarmee de binnenlandse bestedingen onder druk te staan en daar heeft een groot deel van onze economie weer last van. Nederlandse bedrijven (dus ook OCI) zijn sinds 1972 verslaafd geraakt aan loonmatiging. Afgelopen jaren zijn we daarbij geholpen door lage inflatie. Maar nu de prijzen enorm oplopen schiet men nog steeds in dezelfde loonmatigingskramp. Helemaal vervelend is dat we de prijzen voorlopig ook niet zullen zien dalen.
Bij een winstgevend bedrijf verwacht je dat er dit jaar ook meer ruimte is. Het gaat om een evenwichtige verdeling van dat bedrijfsresultaat over de stakeholders en dat zijn niet alleen de aandeelhouders. De glazen bol ontbreekt maar de verwachtingen voor de korte termijn zijn ook goed.
Aan de start van onderhandelingen
Het is goed dat OCI het goed doet. Loonmatiging zal even niet meer aan de orde kunnen zijn.
Uitdaging
Welk inflatiecijfer je ook hanteert, het ligt in ieder geval ver boven 3,75%. Voor mensen die van uitdagingen houden hebben we er hier een te pakken. Hoe dichten we het verschil?
Ronde II
Op woensdag 16 november gaat OCI reageren op de rest van onze voorstellen.
Contact
Zijn er vragen naar aanleiding van dit bericht, neem dan contact op met de belangenbehartiger, John Kapteijn, door hem een e-mail te sturen via John.kapteijn@unie.nl.
